പോറ്റുനോവ്

തന്നിടാം എന്റെ ഉള്ളിലുള്ളതെല്ലാം നിനക്ക്
പത്ത് മാസം കൊണ്ടുണ്ടാകുന്നതെല്ലാം

എന്നിലെ വളർച്ച കണ്ട് ഞാൻ നോക്കുമ്പോഴും
നിന്നിലെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കേൾക്കും ഞാൻ
ആകാംശയിൽ എന്നിൽ നീ വളരൂമ്പോൾ …..
ചിന്തയാണ് ഉണ്ണി നിന്നെയോർത്ത് എപ്പോഴും
നിദ്ര കളിൽ നീ എനിക്ക് ഉറക്കം തരാതിരുന്ന സമയം
കരയും ഞാൻ എന്നിലെ വേദനയോർത്ത്

എന്നിലെ താക്കീതുകൾ മറന്നു ഞാൻ ആസ്വദിച്ച നാളുകൾ
ഇന്ന് അടിമയായി നിൻ താക്കീതിനാൽ
നിൻ അച്ഛതൻ കൈകളിൽ കൂടി തലോടുമ്പോൾ പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവുമല്ലെ …. !?
കാത്തിരിക്കുന്നു നാം നിന്നെയോർത്ത് …..
ആഗ്രഹിക്കുന്നു നിന്നെയൊന്നു കാണാൻ….

സമയമായ നിനക്ക് ബോധ്യമായാൽ
വരണം എൻ കൈകളിൽ താലോളിക്കാൻ ….
തള്ളിയും ചവിട്ടിയും കാണാൻ നി വരുമ്പോൾ
നിൻ പൂമുഖം ഓർത്ത് ഞാൻ ആ വേദന മറക്കും
” എന്നെ ഓർത്ത് കരഞ്ഞീടും സമയം നീ …..
വാരി പുണർന്ന നിലെ മാറിടങ്ങളിലേയ്ക്ക് ചായ്ക്കും ഞാൻ ”

    – മുഹമ്മദ് റാഫി പാതിരിയാട്